2 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού (World Autism Awareness Day) καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ την 1η Νοεμβρίου 2007 και αποφασίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008.

Σκοπός της είναι να ενημερώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.


Ο αυτισμός ανήκει στην κατηγορία των δυσκολιών της ανάπτυξης που διαρκεί ολόκληρη τη ζωή.

Πρώτος ο Kanner στη δεκαετία του ’40 αναφέρθηκε σε 11 παιδιά που σύμφωνα με την περιγραφή παρουσίαζαν «αυτιστικές διαταραχές με επίπτωση στην επαφή». Αργότερα, τη δεκαετία του ’60 οι ειδικοί χρησιμοποίησαν την παιδική σχιζοφρένεια στα παιδιά με αυτισμό. Το ίδιο αβάσιμη ήταν και η θεωρία του παρελθόντος ότι ο αυτισμός προκαλούνταν από «ψυχρούς γονείς».

Δεν υπάρχει μια και μοναδική θεραπευτική μέθοδος.

Σήμερα τόσο η εξέλιξη της επιστήμης όσο και τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα μπορούν να περιγράψουν σε μεγάλη κλίμακα το βαθμό λειτουργικότητας ενός παιδιού με αυτισμό και να προτείνουν τρόπους στήριξης από διεπιστημονική ομάδα μαζί με τους γονείς του. Όσον αφορά βέβαια στους γονείς των παιδιών με αυτισμό, δεν είναι διαφορετικοί από αυτούς με παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Έχουν όμως σε υψηλό επίπεδο άγχος και σ’ αυτό σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η έλλειψη ενός συστήματος υποστήριξης.

Ένα παιδί με αυτισμό δυσκολεύεται να κατανοήσει ή αντιλαμβάνεται με ένα μοναδικό δικό του τρόπο κοινωνικούς κανόνες και συμπεριφορές, την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία(λεκτική, μη-λεκτική. Γι’ αυτό το λόγο έχει ανάγκη στήριξης από ειδικούς γιατρούς, λογοθεραπευτές και εργοθεραπευτές, από παιδαγωγούς και τους γονείς του. Οι παραπάνω έχουν στόχο να αναπτύξουν μαζί με το παιδί με αυτισμό τις ικανότητες του στους τομείς της κοινωνικότητας και της επικοινωνίας, την αυτοεξυπηρέτηση (φαγητό, τουαλέτα, ύπνο) και του προφορικού και γραπτού λόγου.

Παράλληλα είναι πολύ σημαντικό ένα παιδί με αυτισμό να βιώσει ό,τι μαθαίνει με κόπο και υποστήριξη στο φυσικό του περιβάλλον, για παράδειγμα στο σχολείο, στο πάρκο, στο σούπερ μάρκετ, στα σπορ, στην ταβέρνα , στην κατασκήνωση, όπως κάθε παιδί, και μάλιστα σε μεγαλύτερες δόσεις με οδηγό την αποδοχή και την κατανόηση όλων μας.

Στην Ελλάδα, τα παιδιά με αυτισμό ανάλογα με το βαθμό δυσκολιών που αντιμετωπίζουν και μετά από αξιολόγηση σε δημόσιο φορέα φοιτούν στη γενική εκπαίδευση με παράλληλη στήριξη από εκπαιδευτικό στην τάξη του μαθητή, στα Τμήματα Ένταξης της γενικής εκπαίδευσης και στις Μονάδες Ειδικής Αγωγής, δηλαδή στα ειδικά σχολεία.

 ΠΗΓΗ: https://www.amea-care.gr